Umut-Yetmedi mi?

Elimde Türk kahvesi,sıcacık odamda isyan etmek beni utandırmıyor değil ama karalayacağım birkaç şey.

Daha kaç gün önce ''Geleceğimiz Çalınıyor'' diye bir yazı yazmışken,çok zaman geçmiş de olabilir fakat zihnimde taze,yine bir bombalı saldırı,yine ölen masum insanlar.En üzücüsü de ygs gibi zor bir maratonu atlatıp bir canavarın kurbanı olmuş genç bireyler.

Bugün sınıfta da tartışıldı bu konular.Genelde tartışmalarda sessiz kalanlar da çıkardı sesini.Diğer tartışmalar gibi olmadı ama,bu sefer herkesin dilinde tek bir sözcük vardı ''YETER''

Kim neyi istiyor neyin davasında çok açık ama bir o kadar bulanık ve anlamsız.Umarım terör akıttığı kanda boğularak tarihe karışır.Barış tekrar bizim olur.

Ha bir de umutsuz olmayalım olur mu?Özellikle de bunu yaşı benden büyüklere diyorum.Bize güzel bir ülke bırakmak için çalışmak,düşünmek yerine bizimle beraber ağlarsanız sizi nasıl affedelim?

Umut,bloglarımda sürekli geçen,şu dönemde de en çok ihtiyacımız olan şey.