İki üç gün içinde bitirip yazısını geç yazdığım bir kitap daha.Normalde planner'ıma not ediyorum ama not ettiğim yere bakmıyorum.Unutkanlık diye bir organım var..evet var.
Franz Kafka'nın adını çok duyuyordum.Hatta şimdilerde popüler olmaya başlamadan önce annem sürekli oku oku derdi burun kıvırır kendi kitaplarıma dönerdim.Fakat ''Hayvan Çiftliği''nden sonra böyle düşündürücü,ufuk açıcı edebi kitapları okumaya başladım.
Kitap Gregor Samsa adında bir gencin bir sabah uyandığında böceğe dönüşmesini ele alıyor ve ardından yaşananları.O kadar akıcı bir anlatımı var ki okurken zerre dikkatim dağılmadı.Resmen yemek yiyor gibi hissettim.Zaten genelde kitap okurken öyle hissediyorum.Hani böyle içimizden okuyoruz ya her tükürüğümü yutkunduğumda sözcüklerde oradan geçiyor gibi hissediyorum.İşte bunu bu kitapta zirvede yaşadım.
Son sayfalarını okulda okudum ve hemen ders mers dinlemeden anneme mesaj attım.''ANNE BEN ŞİMDİ BU KİTABI BİTİRDİM DE ASIL NE ANLATMAK İSTİYOR MERAK EDİYORUM BEN BİRKAÇ ŞEY ANLAYABİLDİM.'' Annem ilk önce neler düşündüğümü sordu ve ben de anlattım.Aynı çıktık!
Kendisi için değil de sürekli başkaları için yaşayan bu gencin aslında değer veriği insanlar için çalışmadığında bir böcekten farksız oluşu benim içimi burktu.Fakat garip olan kitabı okurken gram üzülmedim,kitap bitti üzülmeye başladım.Aynı bir kemiğinizin kırılması gibi.
İyi ki tanışmışım seninle de Gregor Samsa.Ayrıca sana da kendimi değerli görmem gerektiğini hatırlattığın için teşekkür ederim Kafka.
Şuan okuduğum kitap yan sütunda ''Ne Okuyorum?'' bölümünde.
Ben okudugumda lisedeydim. Çok etkilenmistim. Gotik bi hava, enfes bir anlatım.
YanıtlaSilYeme hissini ben de yaşıyorum. Anıl Dostoyevski de oku. Sevcen cok.
Elimde birkaç kitabı var.Bakalım gidiyoruz efsane isimlerden :)
Sil