O kadar uçsuz bir evrende yaşıyoruz ki insanoğlu olarak ne keşfedersek edelim hep aklımızda başka bir soru kalıyor.Sona yeni bir araştırma başlıyor ve yenisi..uzayıp gidiyor.
Aslında bu uçsuz bucaksız olanı keşfetme istediği insanların ta derinlerinde,ruhunda yatıyor.Hep bir şey düşünmüşümdür mesela çok eski çağlarda boya yoktu kalem yoktu bir şey yoktu.Belki onların arasından doğuştan resim yeteneği olan biri vardı fakat bunu keşfedemeden öldü.Bu şimdi de mümkün değil mi?Mesela benim şuan ilerde icat edilecek adını bile bilmediğim bir hobi türüne yatkınlığım olabilir ama ömrüm yetmezse yeteneğimle gömüleceğim.
İnsanın bu yüzden kendini keşfetmesi,kendinde bir şeyler araması bu dünya için bir şey üretmesinden bile önemli.Kendini tanımayan yeteneklerini bilmeyen bir bilim adamı gördünüz mü hiç?Ben görmedim.Hatta lafını bile ederiz.''Bunun kendine hayrı yok bize ne yapsın.''
İster 50 yaşında ister 15 olun sürekli kendiniz hakkında bir şeyler öğrenirsiniz.Öğrendiklerinizle bir şeyler keşfeder belki de icat edersiniz.Up uzuun bir halkasal oyuğun içindeyiz yani.Bu yüzden kendini tanımayı,keşfetmeyi çoğu şeyden önce tutuyorum.Belki de yanılıyorum ama hemen hemen ruhumu anlıyorum,ifade edebiliyorum.
İlk güçlü özelliklerimden mi güçsüzden mi başlasam bilemedim.İlk kötü haber mi iyi haber mi denildiğinde hep kötüyü sorarım ki konuşmanın sonunda mutlu ayrılayım.Yine bunu uygulayacağım hadi bakalım kirli çamaşırlar ortaya,düşmanlar meydana(!)
Kendim hakkımda ilk güçsüz bulduğum sevmediğim şey özgüvensiz oluşum.Yani bir insan bu kadar özürlü olur bu konuda.Kendime güvenmeye korkuyorum.Nedir bu salaklık?Sanki kendime güvensem bir şey olucak kırılacak gibi hissediyorum.HOOP kabuğuma kaçıyorum.
Yanlış anlaşılma korkum var.Kendimi çok iyi bir şekilde normal hayatta da burada da ifade ettiğimi düşünüyorum.Ama biri çıkıp yanlış anlasa ona mal gibi anlatmaya çalışıyorum.Çünkü sevmiyorum işte.İsterse bir bebek olsun karşımdaki beni yanlış anlayamaz...anlamayacak!!!^^
İnsanları kötü göremiyorum.Bir diğer zayıf özelliğim de bu olmalı.Bundan çok çektim çok.Mesela birinden çok nefret edeyim hem de çok ama minicik bir iyilik yapsa gözüme giriveriyor.Tabi dizginleyebiliyorum kendimi saolsun benim 500m gururum <3
Hmm bu kadar zayıflık yeter şişmanlara geçelim.
Her türlü insanla sohbet edebilir,onları bir şeye ikna edebilirim.Dilim çok kuvvetlidir.Dürüst bir insan olduğuma inanıyorum ve bu karşıya anında geçiyor.Aslında bu zayıf bir özellik de olabilir çünkü en minik bir yalan söylesem onu aptal bir şekilde düzeltme çabasına giriyorum.Olsun olsun dürüst olmak,insanların dilinden anlamak iyidir.Yoksa sadece masallarda mı?dış dış.
Yalnız kalmayı başarabilirim.Aslında bu biraz bana yaşadığım şeylerden sonra bulaştı.Sürü psikolojisine inanmam.Bir yerde herkes x kişisine bayılabilir,arkadaş olabilir ama ben onu sevmezsem herkes oluyor diye asla olmam.
Kendi kendimi güldürebilirim.Bu en çok ağlamaklı olduğumda beni güçlü kılıyor.Aklıma komik şeyler getirebilir kendi kendime espri yapabilir ve yüzümü gülümsetebilirim.Tişikkirler kendim <3
Bundan da bu kadar.
Kendim hakkımda keşfedebileceğim daha bir sürü özellik olduğuna inanıyorum.Belki bazılarını göremeyeceğim ama yaşadıkça ortaya çıkacaklar.
İşlenmeyi bekleyen bir altın madeni gibi ruhumuz,haydi baltayı avuçlarınızın arasında alın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder