Bir şeyi fark ettim,daha doğrusu keşfettim.
İyi şeyler beklenince gelmiyor.
Kulağa negatif gelse de pozitifliğin doruklarında bir düşünce artık benim için.
Haftasonu son iç dökmeli yazıdan sonra güzel şeyler hissetmeye başladım.Ve düşündüm acaba buna ne sebep oldu.Biliyor musunuz? cevabını bulamadım,sadece iyi hissetmeye başladım.Hem de o iyi hissetmeye çalıştığım günlerden çoook çok daha iyi.Sonra şunu dedim belki de beklemem yanlış,iyi şeyler beklenmeyi sevmiyor olabilir.Doğru mu düşündüm dersiniz? Gerçi bunun da doğrusu yanlışı olur mu ki,bilemedim.
Bu fotoğrafı yazın sonlarına doğru çektirmiştim ve ruh halime uygun buldum.Ne çok mutlu ne çok üzgün ne çok depresif ne çok şımarık.Sadece huzurlu.
Haftanın quote'u da en sevdiğim çiçeklerden esinlenerek geliyor:
Yüzünü günışığına doğru tut ve gölgeyi göreme.Ayçiçeklerinin yaptığı şey ''bu''.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder