Yine bir Stefan Zweig kitabıyla sizlerleyim.
Tatilde 5 gün gibi bir sürede bitirdim.
Yazarın okuduğum dördüncü kitabı Amok Koşucusu oldu.Adını en çok duyuranı olmakla birlikte başyapıt niteliği de taşıyor.
Kitap 7 tane birbirinden bağımsız ama teması ortak hikayeyi anlatıyor.Her hikayede bir insanın hayattan nasıl koptuğundan,psikolojik çöküntülerden bahsediliyor.Genel anlamıyla size negatif duygular yaşatan bir kitap.En azından ben kitabın sonunda bu şekilde hissettim.Fakat bir yandan da anlatılan hikayelerin içeriğini o kadar sevdim ki bazılarını tekrar tekrar okuma gereksinimi duydum.
Hikayeler:
1.Bir Çöküşün Öyküsü (⭐)
2.Madalya
3.Bezginlik
4.Amok Koşucusu (⭐)
5.Ay Işığı Sokağı
6.Leporella
7.Leman Gölü Kıyısındaki Olay
Kesinlikle en az bir kitabını okumanız gereken önemli ve büyük bir yazar.Özellikle Amok Koşucusu'nu okuduktan sonra bu cümleyi gönül rahatlığıyla kurabilirim.
Alıntılarım:
''Güvenmenin koşulu dürüstlüktür,mutlak bir dürüstlük.''
✨
''Bu kahrolası yalnızlıkta,insanın ruhunu kemiren,iliğini kemiğini kurutan bu lanet olası ülkede utanmayı unuttum ben.''
✨
''Belirli bir amaç için yaşanmayan bütün hayatlar bir yanılsamadır.''
✨
''İnsan her şeyini kaybettiğinde son şey için ümitsizce savaşır.''
✨
''İnsanlara yabancılaşmışsınız doktor,bu da bir tür hastalık.''
Kitabı ilk defa duydum. Okumaya çalışacağım.
YanıtlaSilTeşekkürler...
Ne demek,umarım beğenirsiniz.
Sil