Kitabı Wannart'da kitap önerilerinin olduğu bir yazıda gördüm.İsmi ve konusu oldukça ilgimi çekince bir haftalık meraklı bir bekleyişten sonra okudum,iyi ki rast gelmişim.
Kitabın konusu intihara teşebbüs eden fakat başarısız olduktan sonra Slovenya'da bulunan Villete adlı tımarhaneye yatırılan Veronika'nın hikayesini anlatıyor.Aynı zamanda Veronika'nın bu akıl hastanesinde tanıştığı insanların öykülerine de değiniliyor.
Kitabın en sevdiğim kısmını anlatsam spoiler vermiş olurum ama şöyle söyleyebilirim ki dramayı seven duygularımla aldığım ve ağlayacağım bir kitap olmasını beklerken özellikle son bölümünde tam tersi bir etki yarattı.Her günümüzün aslında hayatımızın muhtemel bir son günü olduğu gerçeğini hatırlattı.Fakat bunu işleyiş biçimi o kadar vurucu ki bu hatırlatma size ilk kez duymuşsunuz etkisini yaratıyor.
Aynı zamanda kitapta delirme,delilik ve ruh hastalıkları konusunda da öykülerden yola çıkılarak bilgiler verilmiş,yorumlar yapılmış.Bunda yazar Paulo Coelho'nun da bir dönem akıl hastanesinde yatmasının etkisi var tabi.Hatta yazar yazma isteğini de şu şekilde açıklamış: ''Uzun yıllar önce aklımı kaybettim diyebilirim,çıldırdım ve çok fazla meditasyon yaptım.Yazıyorum çünkü bu benim bireysel efsanem.Çıldırma noktasına gelebilmek için yapmanız gereken ilk şey kendinizi kaybetmek.Yazıyorum çünkü bu benim paylaşma yöntemim.Eğer paylaşmasanız insan değilsiniz.''
İlginç,güzel ve anlamlı bir kitap.Aklımdan uzun süre çıkmayacağına eminim.
Alıntılarım:
''...sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyormuş gibi söz ederlerdi,ama işin gerçeği,başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı.''
🎹
''Hepimiz şu ya da bu biçimde deliyiz zaten.''
🎹
''İnsanlar ancak koşullar buna elverdiğinde delirme lüksüne sahiptiler.''
🎹
''İnsanları mutluluk olasılığı ne kadar yükselirse,mutsuzlukları da o kadar artıyor demek.''
🎹
''İçindeki sen,başkalarının biçimlendirmediği sen.''
🎹
''...yasaların sorunları çözmek için değil,çelişkileri mümkün olduğunca uzatmak için yapıldığını çabuk kavramıştı.''
🎹
''Şu anda yaşama fırsatım var,bunu değerlendirebiliyor muyum?''
🎹
''Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense.Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli daha mutlu olurlardı.''
🎹
''...Duygular hep vardı ama gizlenmek zorundaydı.''
***
Keyifli Okumalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder