21 Kasım 2019 Perşembe

buradayım


Uzun zamandır yazmadım.Her şeye olan hevesim bir nebze yok olmuşken bloğumdan vazgeçmek istemedim.Daha iyi hissedene kadar blog yazmak yok dedim kendime ama bu günleri de okumak istiyorum ilerde,mutlu olduğum bir zaman diliminde.

Bir haftalık ev tatilinden sonra yurda döndüm.Bu dönüş en zoru oldu.Hiç gitmek istemedim,yatağıma yatıp öylece günleri devirmek istedim.İlk kez bu kadar her şey gözümde anlamsız olmuştu.Ne geleceği umursadım ne de bu noktaya gelene kadar yaşadıklarımı.Bayağı çöktüm blog.Daha önce böylesini bir kez yaşamıştım ama kendi evimde olunca bu kadar da ağır gelmemişti.Evden ayrı olmak,konforsuzluk,yeni şehir vs. hiçbirine alışamadım.Alışamamaktan çok benimseyemedim.İki ay geçmiş ama bana iki yıl gibi geldi bu zaman.Hala da yavaş geçiyor.Bir sonraki tatili ve eve dönüşü bekleyerek de yaşamak istemiyorum.Ailem iyi ki var,hep yanımda oldular bu süreçte.Çözüm ürettiler,anlamaya çalıştılar.Fakat günün sonunda insan kendini bilir,insan kendine neyin iyi geleceğini her zaman bilir.Şimdi de biliyorum ama istediğim şeyler bugünkülere öyle zıt ki...Önceleri kendimi bu denli kötü hissettiğimde işin içinden çıkmak için çabalardım.Yazardım,şarkı söylerdim,dans ederdim belki ama çabalardım.Bu öyle bir his değildi.Tekrar iyi olmayı ve mücadele etmeyi istemedim.Söylediğim kadar yaşadıklarım bu sefer,melankoli katmadım ilk defa inan ki.

Böyle bir kafadayken çözümlü sorunlar da çözümsüzleşiyor insanın kafasında.Sabırsız bir ruhum var.Çabuk öfkeleniyorum olaylara.Bir an önce bitsin,bir an önce olsun istiyorum her şey.Haklıyım da aslına bakarsan.Bu sefer kendime sonuna kadar hak verebiliyorum.Yine de ideallerim için de çabalamak en büyük hedefim.Burada beni tutan tek şey hukuk eğitimi şu an.Bu yılı atlatırsam seneye güzel bir eve çıkacağım,bu yurdun ve insanların bana verdiği rahatsızlıktan temelli kurtulacağım.

Vize haftası arasında gittim eve.Bugün vizeler bitti.Derslerimiz dönemlik olduğundan iki tane olduk.Almanca güzel geldi.Romayı olduk bugün,ondan da güzel bir not alacağımı düşünüyorum.Ocakta hepsi olacak bir de dönemliklerin finalleri.Asıl eğlence o zaman anlayacağın.Şimdiden tekrar etmeye başlayacağım bir de bir dersin uzun bir ödevi var,avukatla röportajlı,mahkeme izlemeli falan.Haftaya onu halledersem kafam baya rahat edecek.Hatta izleme kısımlarına yarın başlayabilirim direkt,bakalım.

Geleceğin bana eskisi gibi heyecan vermesini istiyorum bir de yine eskisi gibi daha fazla hayal kurabilmek.

Öyle işte blog.''Buradayım'' demek için yazılmış bir yazı oldu,çook daha güzel enerjili yazılarda görüşmek üzere!



çav.

8 yorum:

  1. İçinden geldiği gibi başlamak bazen bitirmenin yarısı
    hayırlısı olsun

    YanıtlaSil
  2. Canum Anıl.
    Büyük bir mücadeleden sonra, pervasız olmana imkan veren bir ortamda buldun kendini. Tabi ki sersemledin, bu normal.
    Yeni hedefin zamanla kalbinde belirecek, seni heyecanlandıracak. Biraz zaman ver kendine.

    Tadını çıkar- ki sen bulursun bi yolunu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cağnım kahve :( ''Pervasız'' kelimesini birkaç gündür düşünüyorum biliyor musun? Evet tam da böyle olmalısın Anıl diyorum.Doğru söyledin.Her saniye bir hedefimiz olamaz,bu zamanı istemeden de olsa tanımam lazım kendime.

      Sevgiler <3

      Sil
  3. Biliyorum ne yazsam söylenmiştir sana defalarca zaten bildiklerin. Yıllar önce benzer duyguları yaşamış olan ben sabır ve zaman diyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu duyguları yaşarken bazen koskoca evrende tek hissediyorum ve sadece bunu duymak bile iyi geliyor.Teşekkür ederim,sevgiler.

      Sil
  4. Blogunuzu beğendim ve takibe aldım.Zaman ayırmak isterseniz,sizi ve bu yorumu görecek olan herkesi blogumu takip etmeye davet ediyorum.Sağlıcakla Kalın.

    https://hepfragmanizle.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz teşekkürler,ben de takibe aldım :)

      Sil