20 🍰 // Kendime Notlar

10'lu yaşları bu sabah itibariyle bitirmiş oldum! Doğum günü yazılarını eskisi kadar şevkle yazmıyorum ama bu kulağa bir özel geliyor.Sonuçta yirmilerin en başındayım,geriye dönük okuyacağım bir şeyler kalmalı :')

Bugün bir plan yok malum.Keşke eğlenceli bir şeyler yapabilseydik dışarda.Evde sıkılmıyorum fakat doğum günlerini severim ve kutlamak isterim.Neyse artık en azından güvendeyiz,şu anki tek derdim bu olsun :'D

Geriye dönüp bakınca genç yaşta birçok şey yaptığımı fark ettim.Aslında maddi-manevi birçok şeyin üstesinden gelmişim.Yalnız insan o durumların içindeyken neler yapabildiğinin farkına varmıyor.Böyle büyüdükçe aydınlanıyorsunuz.Eminim bugünleri de diğer bir doğum günü yazısında öyle anacağım.16'dan sonraki yaşlar benim için fazlasıyla zorlu ve yoğundu.Sınav stresi,ikili ilişkiler,arkadaşlar,yeni bir ortam,tadımı fazlasıyla kaçıran ve maruz kalmak zorunda kaldığım insanlar...derken 20'ye soluk soluğa ulaşmış gibi oldum.Geçmişte bana travma olmuş şeyleri şu anda daha olgun bir şekilde karşılıyorum.Buradaki kilit nokta artık aynı kişi olmadığımızı kendimize kabul ettirmek.''Evet,o Anıl bunları yaşadı onun için üzül ama şu an o sen değilsin;kişiselleştirme.'' Kilidi açan anahtar cümle de bu.Yalnız her defasında açamıyor işte.Biraz zorlamak,çabalamak lazım.Zaman bu yüzden her şeyin ilacı deniyor.

Bu yaşımdan da beklentilerim var.Hatta bu sefer daha büyük beklentiler.Öncelikle şu virüs illeti son bulsun istiyorum diğer herkes gibi.Sonra kendi merceğimden hayatıma dönüyorum.

*Üniversiteye dönünce kendi evime çıkmak istiyorum.Bir evi idare etmek,daha fazla yemek öğrenmek ve sorumluluklarımı paniklemeden çözebilmek istiyorum.

*Daha çok kitap ve hukuk hakkında güncel makaleler okumaya başlamak istiyorum.Aynı zamanda film kültürümü geliştirmeye hız kezmeden devam etmek istiyorum.

*İnsan ilişkilerinde bana verilen değer kadar değer vermek istiyorum.Ne fazlası ne de azı.

*Bedenimi ve kendimi daha fazla sevip en önemlisi daha fazla takdir etmek istiyorum.Bana ait her şeyin anlamının bende olduğunun bilincinden çıkmamak istiyorum.

*Üşenmeden yaşamak istiyorum.Üşenmediğimde yapabildiklerimin farkında olmak istiyorum.

*Daha az öfkelenmek istiyorum.Deneyimlerimin öfkemi dizginlemesini sağlamak istiyorum.

*Sempozyum gibi konuşmacılı etkinliklere katılıp alanım hakkında insanlar dinlemek istiyorum.

*Mutlu olmak istiyorum fakat her şeyden bağımsız bir mutluluk.Her şeyin berbat olduğunu hissettiğimde bile var olduğum ve neler yapabileceğime dair bir mutlu olmak istiyorum.

Hayatımın geneline ait istekler oldu biraz da.Önceki planlarımdan çok daha farklı ve genelleyici olduğuna eminim.Fakat hayattaki her şey birbiriyle öyle ilintili ki siz bir ilmeği attığınızda hop biri elinizden kaçıveriyor.O yüzden her şeyi aynı anda istemekte bir aç gözlülük olduğunu düşünmüyorum.Bir şeyleri çok istemeye hakkımız var.Ben de her bir maddeyi çoook istiyorum ve bu yazıyı tekrar okursam da kendime söylüyorum ki: Lütfen 20'li yaşlarını 30'lu yaşlarına geldiğinde kendini takdir edip gülümseyerek  bakabileceğin şekilde yaşa! İlla ki olumsuzluklar olacak fakat bunların hiçbiri senin vizyonundan bir şey eksiltemesin.Kötü günler kötü bir hayat demek değil.Üstlerine basıp basıp geç.Daha önce yaptığın şeyleri unutma.O da sendin.

***

***