9 Aralık 2017 Cumartesi

Yoğun Günler,Yorgunluk,Çöküşler,Hayaller ve Planlar 🌻


Haftanın en sevdiğim zamanı: Cumartesi gecesi.Demli bir çay,yapılacakları halletmiş olmanın haklı gururu ve film,dizi,anime izlemek için beni bekleyen bomboş saatler.Miss gibi bir konsept.

Geçen haftadan beri münazara işleriyle uğraştım hala da uğraşıyorum.Perşembe günü konumuz ''Doğa mı insana hakimdir insan mı doğaya?'' idi.Doğanın hükümdarlığını savunarak kazandık.Çok hazırlandık,emek verdik; karşı takım da çok iyiydi.Zorlu ama başarılı bir münazara geçirdik.Sonrasında yine kura çekildi ve direkt finale bir takım çıktı...şimdi biz diğer kalan takımla bir maç daha yapacağız.Konu nükleer santraller ve biz nükleer santrallerin yararlarını savunuyoruz.''Eyvah'' dediğinizi duyar gibiyim.Greenpeace'i takip eden ve seven biri olarak profosyonel davranıp bir avukat edasıyla işimi yapacağım.İş iştir(!) Süre kısıtlı,bugünden çalışmaya başladık.Lütfen duanızı,güzel dileklerinizi ekrandan aktarıverin; hiç olmadığı kadar ihtiyacım var.Pozitif enerjinin gücüne inanıyorum.

Her şey mükemmel olsun derken buna kendimi dahil etmiyorum.Bütün işlerim süper ilerlesin diye çabalıyorum ama bir şeyi kaçırıyorum,ya ben? Genellikle hislerime göre hareket eden biri olsam da bazen dünyanın en mantıkçı insanı kesilip psikolojikmen kendime zarar verdiğimi göz ardı edebiliyorum.Bir şey de olmasın,bir şey de eksik kalsın...yok,olamaz(!) Farkında olmam bile iyi bir şey bence.Değişebilir mi? Sanmam.İlkokuldan beri böyleyim.Koç burcu olmam da etkiliyor zannımca.Huy işte,can çıkar o çıkmaz.

İnsan ilişkilerinde tahammül derecemin 0 olduğu bir dönemdeyim.Kimseyi alttan almak,nazını çekmek ya da üzülmesin diye hatasını söylememek istemiyorum.Bu konularda yazmaya dahi cesaret edemediğim zayıf noktalarım var.Fakat nedense içimden bu aralar böyle geçiyor.Galiba bunun en büyük sebebi daha önce de dert yandığım hayal kırıklıkları.Herkesin hayatında bazı beklentileri ve istekleri vardır.Benim de var.Fakat bendekilerin şöyle bir problemi var.Çok güç oluyorlar.Şükür etmemek ya da isyan değil ama bir şeyi istediğim vakit hep çok çabalamam lazım.Zaten güzel her şey için çaba gerekir ama benimki o hesap da değil.En minik bir şey bile olabilir,şansla kazanamam illa aşırı azim sonrasında sıkıntı...kendimi kastığımdan mı geliyor bu his? ...ne çok kendimle konuşuyorum.Resmen zihnimi okuyorsunuz bu blogda :')

Son iki haftadır mental ve bedenen bitmiş olsam da pozitif kalmamı sağlayan tek bir şey var.YILBAŞI YAKLAŞIYOR.Çocuk gibi heyecanlanıyorum hala.Renkli ışıklar,süslenmiş vitrinler,yılbaşı ağaçları.Nasıl mutlu olunmaz ki? Bu sene odamı süslemeye karar verdim.Salona da el atarım...belki ağaç da alırız.Babam pek sıcak bakmıyor annem kararsız evin çocukları biz istekli.Olmazsa da olmasın,süslemeyle de bir şeyler halledebilirim.Yılbaşı planını şimdiden yapmaya başladık ama bir eksikle...abim ne yazık ki gelemiyor.Finalleri varmış.Sinir oldum.Bizim de ertesi gün matematik sınavımız var.Rahat bırakın şu insanları da bir eğlensinler.Bir güncük...Klasik bir rutin olacak ama yine film izleyip,kordon boyu yürüyüp kendi ziyafetimizi yapacağız.Böyle özel günlerde evde olmayı seviyorum.Değerini çok daha iyi anlayıp sahip olduklarınızın farkına varıyorsunuz.

Instagramdaki ülke fotoğrafları paylaşan hesaplara kitlenmiş durumdayım.Ara sıra bakardım ama şimdi bazılarını takip edip günlük hayallere dalmaya başladım.En çok gitmek istediğim ülkeleri kafamda sıralıyorum.Fotoğrafa uzun uzun bakıp o sokakta fotoğraf çekindiğimi düşünüyorum.İlk durağım Londra-İng. olacak.Bayılıyorum o şehrin tarihi havasına,zarif görüntüsüne.Sonrasında Japonya.Ya Osaka ya da Tokyo.Işıklı gecelerde ya da huzurlu tapınaklarda zaman geçirmek istiyorum.Biliyorum rota baya bir ters oldu ama istek sırası işte,hayali.Son durak da İtalya.Floransa,Venedik,Roma gezisi.En olabilecek yer burası zaten,daha yakın ve ucuz.İlk üçüm bu şekilde...istediğim gibi gerçekleşebilse hiç durmadan Avrupa'yı gezip daha sonra Uzak Doğuyu tavaf ederdim.Bir aydır pasaportum var.Yazın belki abimle belki arkadaşlarımla bir yurt dışı seyehati yapmak istiyorum.Şunu gördüm ki seyahatler için cesur olmak gerekiyor.Ne parayı ne de şartları bekleyeceksin.Olduğu kadar olabildiği yere.Güzel slogan oldu,unutmayayım!

''Yalnız Bir Avcıdır Yürek'' kitabını bitirdim.Fikirlerimi kısaca demem gerekirse: beğenemedim.Beğenmeyi çook istedim ama olmadı.Spoiler olabilir ama bir intiharı bile 3 cümlede anlatmış yazar.Hiç benlik değil.Gereksiz olaylar sayfalarca anlatılmış intihar gibi trajik bir şey birkaç cümle.Cıks hiç hiç benlik değil.Olayların beni içine alması,detayları öğrenmem,karakterleri daha da yakından tanımam lazım.İngiliz Edebiyatını seviyorum bu konuda.Amerikalılar benim sınıfımda kaldı.Amma da üzülecekler şimdi,tüh demeseydim :'D

Son zamanlar şöyle ''işte bu'' dediğim bir film izlemiyordum ta ki ''Koş Lola Koş''u izleyene kadar.Kısa,felsefi,durmayan aksiyonlu ve kelebek etkili bir film.Mutlaka izleyin.Heyecanlanacak ve hayatınıza dair bazı şeyleri sorgulayacaksınız.Alman filmlerine bayılıyorum.Dilleri hoşuma gitmekle beraber olaylara bakışları,diyaloglar çok kaliteli oluyor.Fransızlardan bile başarılılar bence.

Geçen hafta ders anlamında muhteşemdi.Fakat bu hafta münazara yüzünden bocaladım.Yine de iki tane deneme sınavında da birinde ilk ona sonuncusunda da ilk beşe girerek güzel sonuçlar elde ettim.Haftanın en güzel haberi bu olabilir.Emeklerimin karşılığını aldığımda pamuk gibi biri oluyorum.Sakinlik çöküyor üzerime.Yine de fazla pamuklaşmamak lazım.Bir tık daha eforla daha iyi sonuçlar elde edebilirim.İstediğim yerler için henüz yeterli puanlar ortada yok.


Çok güzel bir kafe açılmış, geçen haftalarda keşfettik.Adı en sevdiğim mitolojik tanrının adı yani Apollon.Sahipleriyle çok güzel diyalog kurduk.İçimiz ısındı,buraya daha çok geliriz gibi duruyor.

💫💫💫


💫💫💫

Kafe barlar sokağına giden bu ara sokakta bulunuyor.İnanır mısınız altı yıldır Çanakkale'deyim ilk kez böyle bir sokak gördüm.Minicik ama oldukça samimi.

instagram: hopefulsalad

Durumlar böyle.Geleneği bozmayıp sonlara doğru planlardan bahsedeyim.Yine bir münazara, kazanırsak valinin de katılacağı final yarışması ve devamında dersler,yazılı haftası sonrasında yılbaşı heyecanı,hediyeleşmeler ve kutlamalar.Daha kafamda birçok plan uzaydaki meteor parçaları gibi geziniyor.Hayat biz planlar yaparken gerçekleşenler derler ya göreceğiz her şey nasıl sonuçlanacak.

Sizlerle bir şey paylaşmayı özlemişim,rahatladım.Her birinize güzel haftalar ve her konuda istediğiniz kadar başarı dilerim.Yapabiliriz,inanıyorum!














8 yorum:

  1. Yazını çok keyifle okudum inşallah münazarayı azmin ve çalışkanlığınla yine kazanırsın :)) her şey gönlünce olsun iyi haftalar dilerim :))

    YanıtlaSil
  2. Oh Anıl sonunda yazmış dediğim ve keyifle okuduğum bir yazı daha. Münazara, sınavların ve yurtdışı hayallerin için pozitif enerjimi yolluyorum sana umarım ulaşır :D Yılbaşı konusunda da kesinlikle katılıyorum bu özel günlerde rahat bırakılsak ve sevdiklerimizle yeterince birlikte olabilsek hayat daha güzel olabilir :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkkür ederimm İrem abla.Güzel dileklerin ulaştı, ben de sana yolluyorum ^^ Ah keşke,haklısınn.

      Sil
  3. Umarım münazaranız güzel geçer ve bu haftaki başarıların için tebrik ederim ^^
    Seni yaklaşık bir yıldız takip ediyorum ve yazma tarzın içindekileri yazı döküş şeklin gerçekten hoşuma gidiyor.Özgün yazıyorsun bence,bir de planlı.
    Son olarakta umarım bu haftan da gerçekten güzel geçer ^^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim.Vay demek bir yıl,hala benimle olduğunuz için sevindimmmm! ^^
      Yazmadaki en önemli nokta özgün olabilmektir bence.Bunu başarabildiğimi görmek iyi hissettirdi.Tekrar teşekkür ettim.
      Umarımm seninki de xo

      Sil
  4. Anıl bana kızma ama bu nükleer santrali savunma münazarası benim hiç hoşuma gitmedi. Bu ne biçim okul? Gençlere öğretmek istedikleri bu mu? Yarın öbür gün Çanakkale'ye nükleer santral yapılıyor dense hah diyeceğim. Ne güzel hazırladılar gençleri. İş iştir belki ama bir avukat da inanmadığı davayı savunmalı mıdır? Soruyorum. Profesyonellik bunu mu gerektirir? Şüpheliyim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında ben de karşıyım ve tabi ki asla istemem,aynı şekilde hocalarımız da karşı.Sadece münazara kapsamında yapılan bir çekiliş sonucu oldu.Karşı takımdan ses gelmeyince biz de üzerimize düşeni yapmak durumda kaldık,sıfır motiveydim zaten.Ben de henüz bilmiyorum,avukat olursam o zaman kararını verebilirim.Tabi inandığım bir şeyi savunmak ben de isterim ama gerçekten çok şanssızdık münazara boyunca bir bilsen :' Kızmadım,haklısın.

      Sil