Umut Durakları: Haftanın Güncesi #18 (Beden ve Zihin Diyeti Başlasın!)

Sosyalliğin benim için zirvesinde olduğum yorucu bir haftayı da geride bıraktım.

Hasta olmayı aranızda benden başka seven var mı bilmiyorum ama ben nedensizce seviyorum.Tabi öyle ağır olanlarını değil de böyle hafif ateşiniz çıkınca (ağrı sızı olmadan) insan kendini bebek gibi hissediyor.Bence bu mazoşizme girmez üşengeçizme girer çünkü aslında hastayken en sevdiğim kısım ''yardımlaşma''!Bu haftada bir hayli yardım aldım çok şükür :)

Ders anlamında şöyle böyleydim.Motivasyonum düşüktü.Zaten şu dönem bir toparlanamadı.Nedenlerini biliyorum ama birazcık bana özel gibi hissettiğimden buraya yazamayacağım.Fakat nazar değmesin şuan iyiyim haftaya insan gibi çalışacağım.

Evet önceki cümledeki nazara inanıyorum.Nazardan çok kıskanç insanların kötü enerjileriyle bizi de etkiliyebildiğine inanıyorum.Örneklerini çok gördüm hem ailemde hem kendimde.Mesela anneciğime çok değer.Hiç unutmuyorum o anıda ciddi anlamda irkilmiştim,işte bir gün bir aile misafirliğe geldi bize.O teyzenin de annesi vardı.Kadın geldiği dakikadan akşama kadar çaydanlığımızı övdü..sordu sordu durdu.Onlar gitti biz birer bardak daha çay içelim dedik mutfağa bi geldik çaydanlığın altı tamamıyla yanmış,körermiş.Ağzımız açık kaldık annem dışında.Annem diğer annelerin profosyonelliğiyle ''BUNLAR HEP NAZAR BİLİYORDUM'' dedi aldı çaydanlığı temizledi baktı çıkmıyor kaldırdı bir kenara.Ah anneler,iyi ki varlar hep iyiler hep zekiler hep bilirler.Hangimiz inkar edebiliriz ki?Sıkıyosa deneyin.

Blog yazasım aslında pek de gelmiyor.İş olarak görmek istemiyorum çünkü işim falan değil ben sadece yazmayı seviyorum fakat bir şey alışkanlığa dönüşünce iş yükü de binebiliyor.Bilmem anlatabildim mi.Farklı fikirler,planlar var aklımda yapacağım.Arasından biri yazmakla ilgili lakin kararsızım.Hep kararsızım.''En kötü karar kararsızlıktan iyidir.'' sözüne çok inanıyorum,uygulamasını başaramıyorum.Olsun yine de ömrümün sonuna kadar düşünecek halim yok birine adımımı atacağım.

Kilo aldığımı ve çirkinleştiğimi hissediyorum.Bir ara demiştim tekrar diyeyim bunu kendimi övdürmek için değil gerçekten öyle hissettiğimden söylüyorum.Ne giysem ne uygulasam aynaya baktığımda bir memnuniyetsizlik oluyor içimde.Bunun sadece fiziksel değil ruhen de olduğuna inanıyorum bu yüzden BEDEN VE ZİHİN DİYETİNE girmeye karar verdim.Sadece bende olan bir diyet ^^

Şöyle kurallar koydum kendime bu hafta buraya yazacağım ki okuyan kişilere karşı dönek olmadığımı göstereyim;

Bu hafta sosyal medya yok!(Mesajlaşabileceğin uygulamalar silinecek 1 tanesini seç o kalsın.)
Her öğünden sonra hayvan gibi tatlı yemek yok!
Negatif şeylere,kişilere yer yok!

Hıh bunun hakkında bir iki laf edeyim.Ben gözüktüğü gibi pozitif bir insan değilim.Hatta yakınım birine deseniz ''Anıldan mı bahsediyosun?'' der.Sadece fazlasıyla olmaya çalışıyorum,olmadığımdan.Bu yüzden bunu tetikleyen şeyleri ortadan kaldırmaya karar verdim insanlar da dahil.Sürekli birilerini toparlamaktan yoruldum,toparladıkça altlarında eziliyorum.

Planner'a yazılan bireysel ders programına harfiyen uyulacak.
Daha az konuşulacak.

Ne mana? diyenleri duyuyorum.Şöyleki ben zaten çok konuşan bir insanım.Biraz susup insanları dinliyeceğim.Akıl vermek beni yordu sıra onlarda.

Bu hafta televizyon ÇOK AZ!(Zaten hep azdı ama çok aza indirgiyorum.)
Bu hafta karnı tıka basa dolu gezmek yok! (Sofradan yarı tok yarı aç kalkılacak,dengele şunu.)
Bu hafta kafein içilen her şey sadece sabahları alınacak.

Evet bunu yavaş yavaş ilerlettim öğleden önce sadece bir bardak kahve içiyorum.