Ayrılıkla ve üzüntüsüyle geçen bir hafta sonunda haftanın güncesi yazamamıştım.Keyfim nispeten yerinde,hava yağmurlu ve kapalı...mis.
Abimi geçen hafta Amerika'ya uğurladık.Work&Travel için gitti.Evden çıkana kadar pek üzüldüğümü söyleyemem.Sadece heyecanlandım onun için.Ama evden çıkarken gitmesi içime dokundu.Sonuçta bambaşka bir ülke hatta kıta...her dakika aklımızda abim var,onun da biz.Şükür ki sağ salim vardı hatta ilk haftasını bitirmesine günler kaldı.Annem de aynı gün memlekete gitti.Anlayacağınız ev epey sessizleşti ve ben de yalnızlaştım.Ayrılıkları herkes gibi sevmiyorum.Güzel hikayelerin veda kısımlarını okumak yerine bir kenara fırlatıp atmak istiyorum.
Ders çalışmaya başlamıştım,her şey güzel ilerledi.Günlerim uyanıp ders çalışıp bilgisayarda takılmakla geçiyor.Bizimkilerle anca bu hafta buluşabildik.Bir hafta boyunca aktivite yapmadığımdan olacak ki geçen hafta ruhen çok kötüydüm,şu anda da iyi olduğumu söyleyemem ama alıştım bu duruma.Çok fazla şeyi aynı anda düşünüp aynı zamanda hassas bir insan olunca hayat içinden çıkılmaz bir hal alıyor.İç çatışmaları çözmek yerine direkt sonuca vardırmak lazım.İnsanları kırmamaya çalışmak yerine kendine karşı kibar olup kırılmamaya çalışmak lazım.Lazım da lazım...insanlar olarak ders çıkarmak dediğimiz şey aslında sadece sözde.Aynı şeyleri defalarca kez farklı versiyonlarda yaşayıp atlattığımızı düşünüyoruz.Oysa kaçamayız kendimizden.Bir şekilde gelir seni bulur,ders çıkardım dediklerin farklı hallerde karşına çıkar.O zaman çıkar bakalım yeni bir ders daha.Yorucu bir süreli döngüden ibaret hayat.
Uyku düzenim her yaz ve yıl olduğu gibi bozuk.Dün sabaha karşı yattım.Yalnız bu sorunla ilgili bir şey keşfettim.Uyuyamamaktan çok sanırım uyumak dahi istemiyorum.İstesem bile engelliyorum kendimi.Ne ile alakalı olduğunu bilmiyorum.Yeterince yorulduğum kış döneminde bile ikiden önce yatmamak için direnirdim.Alışkanlık mıdır psikolojik mi çıkaramıyorum.Fazla da takılmıyorum açıkçası.Geceleri seviyorum.Bana ne kadar saçma sapan düşünceler yükleyip karamsarlık doldursa da seviyorum.Zaten en çok en üzen şeylere bağlanıyoruz.En zararlı yiyecekleri ve alışkanlıkları seviyoruz.Bu da o hesap.
instagram: tık
Salı gecesi çok naif ve kaliteli bir film izledim.İlaç gibi geldi,şarkılarının etkisinden hala çıkamıyorum.Filmin adı ''Sukkar Banat'' Lübnan'da geçiyor ve Fransız yapımı.Bir kuaför salonundaki farklı tipteki kadınların hayatını anlatıyor.Kadın yaşamına dair birçok farklı yön gösterilirken aynı zaman sıcacık atmosferi ve samimi oyunculuklarıyla sizi içine alıyor.Şarkıları ise efsane,hemen iki favorimi paylaşıyorum:
Tango el Caramel
Khaled Mouzanar - Mreyte ya Mreyte
*çay demleme molası*
Perşembe günlerini kendime tatil ilan ettim.Bu gün ders çalışmadım.Akşamüzeri Şevval ile buluştuk,Melike yazlıklarında.Pınar da bizimle geldi,evde annem de olmayınca canı çok sıkılıyor.Yağmurlu havada plan yapmak saçma gibi gözükürken mekanların tıklım tıklım olduğunu görünce rahatladık.Keyifli ve huzurlu bir gün geçirmiş olduk :')
☕☕☕☕☕☕☕☕☕☕
☕☕☕☕☕☕☕☕☕☕
☕☕☕☕☕☕☕☕☕☕
Yavaş yavaş yogaya kaldığım yerden devam etmeye başladım.Hatta annem de başlamış.Her gün yapıyor.Ben de onu görünce yoga yapmayı özlediğimi fark ettim.Birkaç gündür yapıyorum.Omuz ağrılarıma fena halde iyi geldi.Bugünü,dünya yoga gününü,es geçmiş oldum.Bir şeyleri yapmam gerektiği için yapmamayı kendime kural bellemek istiyorum.Çünkü bir insanı aslında en çok yoran şey bu.Kendine koyduğu keyif almaktan çok yapmak zorunda hissettiği bir sürü şey.Yoga bunun için en uzak şey olmalı.Kendini zorlamak yerine kendine karşı nazik oluşu öğretmeli yoga...O halde bu kafadan devam.
Ders çalıştığım günlerde kitap okumak rahatlatmak yerine yoruyor.O yüzden hala ''Ye Dua Et Sev''i okuyorum.Fena ilerlemiyor.Şunu fark ettim ki filmi çok daha güzel.Kitap bir sürü ayrıntıyla dolu.Biliyorum orjinali kitaptır fakat anlatılmak için anlatılan şeyler okuyucu olarak beni baydı.Tezer Özlü kitaplarını almak istiyorum.Sanırım ben karanlıktan hoşlanan bir okuyucuyum.Yazar beni felaket senaryolarıyla düşündürsün istiyorum.Beni gülümsetmeye çalışınca soğuyorum.
Bazen aklıma fena halde kitap&film senaryoları geliyor.Bir gece sadece bunu düşündüm ve not ettim.Sabah olunca ne mi oldu? ''Uf bu ne şimdi?'' deyip yüzümü buruşturdum.Gece boşuna uyumamız için verilmemiş değil mi? Senaryo yazmak nasıl bir şey diye azıcık araştırma yapmıştım.Çok kolay bir işe benzemiyor hatta hiç.Fakat sonra hikaye gibi yazılıp sonra senaryoya çevrilebildiğini düşündüm.Film izleye izleye kendim de bir senaryo yazmaya heveslendim.İçinde hem yazma hem film olan bir aktivite sanki tam benlik.Fikirlerimi oldukça not ediyorum.Bir senaryonuzun filme çevrilmesi büyüleyici bir şeydir eminim.Düşünsenize, kanlı canlı oluveriyor düşleriniz.Bunu isterdim.Hatta bunun ötesinde bunu bizzat kendim gerçekleştirmek isterdim.Eğitim isteyen işler fakat şimdiden hayallerimdeki yerini aldı.Kendi emeğimle yazdığım özgün bir senaryo...bakın özgün olmak çok zor.Fazla film izleyince insan illa etkileniyor.Neyse bir kutucuk açalım bu hayal için.Yıllar sonra içini doldurmayı da unutmayalım.Hıh,oldu.
Sevmek ile alışkanlık karıştırılabilir bir şey mi? Alışkanlık zaten sevgiden mi doğar? Bunları epey düşündüğüm bir hafta oldu.Kendi kendime farklı yorumlar yaptım.Sizin de görüşlerinizi merak ediyorum.Biraz aydınlanma tozuna ihtiyacım var!
huzurlu günler diliyorum,
çav.
