Marie Curie'li Ruh Hali

Hani bazı günler vardır ya her şey üst üste gelir bir anda başarısızlığa şanssızlığa boğulursunuz işte onlardan birindeyim lakin detaylara inesim yok.

Genelde yaşadığım olaylara ''şu yüzden beni üzdü'' tarzında konuşamıyorum.Hep altında farklı farklı budaklanan kırgınlıklarım oluyor.Örneğin bugün bir sınavımdan gerçekten hak etmediğimi düşündüğüm bir not aldım.Üzüldüm ama tek nedeni o not değil,o sınav için verdiğim emek,giden zamanım,yorulan beynim,yaşadığım stres ve hepsinin boşa gidişi.Yani ortadaki üzüntü düşük alıp ağlamak değil,boşa gitmişlik hissi.Detaycı olmak zor,taramalı tüfek konulmuş bir beyne sahip olmak daha da zor.

Bu noktada hayatından en çok etkilendiğim bilim insanlarından Marie Curie geldi aklıma.7.Sınıfta bir ödev için araştırmıştım kendilerini.O günden beri de hayatı bana ilham veriyor.Marie bilmeyenler için radyoaktive için çalışmalar yapmış nobel ödüllü bir bilim insanı.Hayatında beni en çok etkileyen şey başardığı işleri kademe kademe yapması ve gerçekleştirmesi.Bir de galiba batılı yobaz kafanın hakim olduğu dünyada bu işleri yoksulluktan gelerek başarması.

Peki ölüm nedeni ne biliyor musunuz?Kan kanseri,aşırı radyasyondan.Hayatın boyunca bir şey için çalışmak,başarmak,ödüllenmek ve yine o şey uğruna ölmek.Sizce de çok tatmin edici değil mi?

Marie gibi düşünmeye çalışıyorum böyle günlerde.Atomu parçaladığım yok,radyoaktiveyle uğraştığım da fakat benim de amaçlarım var.Amaçlarıma giden yolda başarısızlıklarım da.O hiç başarısız olmadı mı?oldu defalarca belki yüzlerce kez.Fakat yolun sonunda ödüllendi,tarihe geçti mi?Evet.İşte önemli olan bu; yolun başı veya yolda yaşananlar değil.Yolun sonunda ne olduğu.

Bana tekrar potansiyelimi hatırlatıp yaşam öykünle ilham verdiğin için çok teşekkür ederim Marie,bilim için,amaçları uğruna ölen kadın.

İşin daha bilimsel tarafı için: tık