Haftanın Güncesi #21 (Huysuz)

      Sınavlarla,ödevlerle geçen haftalardan sonra geçirdiğim en boş zamandı.Anime,film izledim;kitap okudum.Zaten 4 günü oruçluydum,galiba başka bir aktivitem de yok.

Aslında içimde acayip bir ders çalışma isteği var kaç gündür.Bir şeyleri zorla yapmayı sevmiyorum derken en somut örnek olarak bunu gösterebilirim.Okul zamanı ders çalışmaya zorunda hissedince soğuyorum ama kendi boş zamanımda ise deli gibi istiyorum.Galiba yarın bir plan yapıp yaz için ders çalışmaya başlıcam.Fazla sıkı tutmayı düşünmüyorum olabildiğince hafif ve az yorucu olcak.Günü gününe uygulayabilirsem de yararlı olur.

Dışarı çıkmak istiyorum hem de çok.Herkes oruçlu veya işi var.Abim haftaya büyük ihtimal gelecek.Onunla basketbol maçlarını izleyip geç saatlere kadar kordonda oturmayı özledim.Hani derler ya insanın en yakın dostu kimse yokken kardeşleridir fena halde katılıyorum.Kardeş sonuçta atsan atılmaz satsan satılmaz hep birliktesin ^-^

Hedefim aslında bu hafta Kızıl Darı Tarlalarını bitirmekti ama olmadı.Kitap o kadar monoton ki anlatamam.Filmlerde çok sevmeme rağmen kitaplardaki monotonluk beni sinir ediyor.Aslında monoton gelmesinin bir sebebi de galiba aşırı acıklı oluşu.Çin halkına yapılan Japon zulmünden vs. bahsediliyor.Kendimi bile bile okuyorum.Bu tarz ırkçılıktan,ezilmelerden ölümüne nefret ediyorum ve beni çok üzüyor.Bu yüzden kitabı mutluyken açıp okumak istemiyorum.Yine de yarım da bırakamam en nefret ettiğim şey.Artık öyle böyle okicam sonra da Debbie Mocomber'ın yeni serisinin ilk kitabına bakarım diye planladım.Gerçi onu da baya önce almıştım 10-15 sayfa okuyup bırakmıştım.Kadının yazma tarzına 5. sınıftan beri aşina olunca beni sıkmıştı.Belki ara verdikten sonra okuyunca farklı bir çerçeveden bakarım.

Bu aralar ciddi anlamda bir özgüven problemi yaşıyorum.İnsanlara pek anlatasım da gelmiyor ne yalan söyliyim.Çünkü problem tamamiyle benimle ilgili.Mesela hani demiştim ya alışveriş yaptım diye.Eve gelince şortu,tişörtü falan denedim aynanın karşısına geçtim ve ''BU NE'' diye aynaya baktım.Kötü durduğunu gerçekten düşünüyor muyum?Hayır.Sadece adını koyamadığım bir şekilde kendimi beğenemiyorum.Ergenliğin hat safhası kısımlarından birindeyim galiba.Kurtulmak istiyorum bir an önce.

Blog yazılarımı fazla insanın okuyup okumamasını takmıyorum ama okunmasını da istiyorum.Sonuçta buraya yazmamdaki başka bir amaç da yazma yeteneklerimi insanlarla paylaşmak.Blog konusunda biraz yalnız hissediyorum sanırsam.Benim gibi kendi hayatını,fikirlerini yazan diğer blogların ortak bir paydası var kadın olmaları,anne olmaları vs. fakat ben ortada kalıyorum gibi.Bu yüzden de fazla okumadığımı görüyorum.Gerçi kime göre neye göre tarafını bilmiyorum.Yazılarım ortalama 60-100 okunma alıyor.(İstisnalar var +500 +1000) Belki de bu özgüvensizlik dalgamın bir başka şeklidir onu da bilemiyorum.

Oradan bakılınca sürekli hayatından şikayet eden,tatminsiz,huysuz bir çocuk gibi gözükmüyorum dimi?

Umarım ki öyle değildir :&

#tb