22 Ekim 2017 Pazar

Aydınlanma Haftası ve Hoş Şeyler 🌿


Uzun zaman sonra fiziksel olarak daha çok yorulduğum bir hafta geçirdim.Adını koyamadığım aydınlanmalar yaşadım.Mesela fark ettim ki insanlara gereğinden fazla anlam yüklüyorum.Herkesi gözümde koymak istediğim yere koyuyorum.Bu genellikle değerlerinin üstünde oluyor.Sonra yine üzülen ben olup kendimi hayal kırıklığı yaşamaya mahkummuş gibi görüyorum.Oysa sorun böyle hissetmemin en başında.Fark etmek bile bir başlangıç,bunu çözmeye çalışacağım.

İlk kez bir şeyler anlatmaya direkt girdim çünkü fark ettim ki meşgul olmaktan güzel yazamamaya başladım.Örneğin dün gece bir güzel içimi döküp bu yazının ortasına gelmiştim ki ikinci kez okuduğumda postu direkt sildim.Biraz özele kaçmıştım ve kelimelerin yerleri anlamsızcaydı.Moral bozmadım,dün geceyi kendime ayırdım.Uzun bir aradan sonra anime izledim,''Midnight in Paris'' adlı filmin de çeyreğini falan izleyebildim.Yorgunluktan gözlerimi açamıyorum.Bu gece uyumadan önce kalan kısmı da izlemeyi düşünüyorum.Fena bir film değil,izlemeye değer.

Ders programıma başarılı bir şekilde uydum.Gerçekten istediğim zaman her şeyi yapabiliyorum.Bu özelliğimin yanında da klasik bir koç burcu olarak her şeye mükemmel hızlı ve kusursuz başlayıp çabuk bıkıyorum ya da sıkılıyorum.Ergenlik özelliği gibi gelse de tanıdığım koç burçlarının da hepsi böyle.Burcuma sevsem de ceremesi de çok.Dimi ama? :')

Geçen hafta bahsettiğim deneme sınavının sonucu açıklandı.Puanım asla istediğim gibi olmasa da sıralamam beklediğimden iyi geldi.Bu da demek ki herkes benim gibi zorlanmış.Sınav demişken birçok kez sızlandığım üni.sınavı da belli oldu.YKS diye bir şey.Ayrıntıları ilgilinizi çekmez diye anlatmıyorum ama ne iyi ne kötü diyebilirim.Her şey gibi avantajı ve dezavantajı olacaktır.Tabi bunu bulana kadar da bin şeyi değiştirip insanların psikolojileriyle oynadılar.Hazırlık okumasam bu yıl üniversite sınavına girecektim.Bazen ''ah keşke...'' desem de sonra hazırlığın bana kattıklarını hatırlayıp mutlu oluyorum.Olgunlaşmak,dil öğrenmek,liseye alışmak,dinlenmek...Bakalım seneye kadar bu sınav sisteminde neler değişecek.Sevinçle bekliyoruz(!)

Bloğun okunmalarında dikkatimi çeken bir şeyler oldu.Ukrayna'dan çok fazla okunma alıyorum.Önceleri de fazlaydı ama bu son haftalar haftalık ve günlükte resmen Türkiye'nin iki katı.Şok oldum ilk görünce,sonra abimi arayıp sordum.Bana bilgisayar terimleriyle bir şeyler anlattı,aklıma yattı.Beni oralardan okuyan biri olduğunu düşünmüyorum ama keşke olsa.Uluslararası okunmak mükemmel bir şey olurdu.Daha fazla insanın fikirlerimi okuması,hayatıma ortak olması,benimle konuşması...hayali bile mutlu etti.Belki bir gün gerçekleşir,aşırı isterim.

Cuma günü bizimkilerle okul çıkışı yemek yiyip kahve içtik.Çok huzurlu ve güzel bir gündü.Yoğun geçen haftaların arasında yapılan sosyalleşmeler ilaç gibi geliyor.İnsana her şeyi yapabilirsin hissini veriyor.

☕☕☕


☕☕☕

Cumartesi de spontane bir şekilde kendi kendime kısa bir vakit geçirdim.Dershane sonrası birkaç şey alıp Starbucksta kahve içtim.Evde tek başıma zaman geçirmeyi çok sevsem de sokakta tek başıma olmak pek hoşlandığım bir şey değil.Bu biraz sosyal utangaçlık vs. ile ilgili.Kendime bunun da gayet normal ve güzel bir şey olduğunu kanıtlamış oldum.Özellikle ne telefona baktım ne de kitap okudum.Sadece içinde bulunduğum ana odaklandım.Galiba bu psikolojik olarak önemli bir zafer kazandım.Her boş zamanında ya geçmişi ya geleceği düşünüp kaygılanan biri olarak üstelerinden gelip anın keyfini çıkardım.Bunu daha sık yapmaya çalışacağım.Hep dediğim gibi: minik zaferler önemli!

Ayın sonunda psikiyatristle görüşmem var.Her ay bir kere diye anlaşmıştık.Nelerden bahsedeceğimi düşünmeden gitmek daha rahat ve iyi hissettiriyor.Zaten çoğu şeyi konuşup elektriğimizi tutturmuştuk.Bundan sonrası daha kolay ve güzel geçecek diye umuyorum.Bu hafta mental olarak fena değildim mesela.Zamansız anksiyetelerime kulak asmamaya çalıştım.Öz güvenim yerlerde değildi.Kendimi beğendim,yaptıklarımı içten içe taktir ettim.AW.Böyle anlatınca bir hoşuma gitti.Kendimi izninizle tebrik ediyorum,en önemlisi devamını diliyorum,istiyorum,rica ediyorum.




Felsefe öğretmeni ''Hayatın anlamı nedir?'' adlı bir kompozisyon ödevi verdi.Üzerine düşünecek pek vakit bulamadım ama bir şeyler yazmaya başladım.Yine iç çelişkiler ve karmaşalar yaşasam da zaten felsefenin de amacı bu diye düşünüyorum.Bu kargaşayı yaşayıp kendi doğruma ulaşacağım.İç fırtınalardan sonra gelen sakinliğin tadını daha keyifli çıkarabileceğim.Belki haftaya neler yazdığımı paylaşırım,şimdilik görüntü bulanık.

Hoş bir yazı oldu sanki,kısa kesmeli o halde.

Kendinize iyi bakın.

Çav.



6 yorum:

  1. Ukrayna kısmı hakkında bir bilgi de ben vereyim. Ben şirket bilgisayarımdan giriş yapıyorum, şirket serverlarımız da Hollanda'da. Dolayısıyla Hollanda'dan okunuyormuş gibi görünüyor. Aklında bulunsun. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet abim de buna benzer bir şey söylemişti.Biraz tad kaçırıcı bir özellik sanki :'D Teşekkürler!

      Sil
  2. Anıl, bu yazıda senin olgunlaştığını gözlemleyebiliyorum. Zaten yaşına göre olgun bir gençsin, ama sanki yetişkinliğe adım atmışsın. İçim açıldı. Ben de yapacağım onu: arada bir tek başıma kafeye gitmeyi, yaparım bazen ama ana odaklanmam, yanıma hep oyalanacak bir şeyler alırım. Öyle güzel anlatmışsın ki, imrendim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle mi dersin joe...ilerde bu bloğu okuduğumda nasıl büyüdüğümü de izliyor olacağım.Fena halde ilginç olacak.

      Mutlaka yapmalısın.İstanbul'da ne güzel kafeler vardır şimdi.Her ay iki üç kere farlı yerleri deneyip kendini ödüllendirmelisin.Hatta ilhamın nerede geleceği belli olmaz kafede yazı da yazabilirsin :)

      Sevgiler ♥

      Sil
  3. Seni ben de tebrik ederim Anıl, bence sen olayı çözmüşsün, her konuda ;-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daha çözemediğim onca şey olmasına rağmen adım adım ilerliyorum.Teşekkür ederiiiiiiiiiiiim! ^^

      Sil