Yeni Şehirde Hisler ve Birtakım Sancılar ☕️

Üniversitenin ilk haftası bitti,sır perdesi aralandı :')

Her şeyi beklediğimden iyi kaldırdım şu ana kadar.Uğraşmayı sevmediğim birçok şeyi kendim yaptım.Yurt ortamına,oda arkadaşıma alıştım.O konuda şanslıyım ki huyuma göre biriyle aynı odaya düştüm,iyi anlaşıyoruz.Yurt ise beklediğimden kötü.Okula en yakın yerde olduğu için tercih etmiş bulundum.Seneye ne olur göreceğiz artık.

Ailemle ayrılırken de beklediğimden iyi oldum.Hala üzgünüm ve eksikliğini hissediyorum aşırı ama yine de bunu da idare edebilmeyi öğreniyorum.Ev sıcaklığı bambaşka bir şeymiş.O evi ev yapan ya da o şehri ev yapan ise her şeyden bağımsız içindeki insanlarmış.Sevdikleriniz olduğunu her yer bir anda güzelleşiyor.Çanakkalede sonsuza kadar kalacakmış gibi yaşayınca şimdi burası kesinlikle birçok şehre göre güzel olmasına rağmen beni kesmiyor.Çanakkaleye bağlanmışım ben,kendi dünyama ve odama da fazlasıyla bağlıymışım meğersem.

İnsan büyüdükçe yeni kişiler tanıma,anlaşma vs. gibi konularda kıtlaşıyormuş.Lisedeki gibi rahat hissetmiyorum.Çekingen ya da özgüvensiz de değilim ama sanki bu konularda biraz daha karamsarlaşmışım.Konfor alanından çıkınca böyle şeyleri unuttuğunu fark ediyorsun.Hayatın her evresi farklı isimlerle aynı konseptlerde.Değişmiyoruz belki ama bir o kadar da değişmiş oluyoruz.Hislerim karışık bir hayli.

Dersler başlamadı fakat hocalar kendini ve derslerini tanıttı.Çok mutluyum ki her bir hocam aydın fikirli ve ilerici kişiler.Entelektüel oldukları da aşikar.Kitaplar gelince işin içine girmeye daha çok başlayacağız.Şimdi sadece bir ders işlendi,Medeni Hukuk.Keyifliydi.Hukukta öğrendiğin her bilgi yaşadığın yerin şiflerini çözmek gibi.Beklediğimden zor olacak gibi gözüküyor yalnız.Söylenildiğinin aksine ezber bilgi minumum.Tamamiyle bol okuma ve düşünüp mantık çalıştırma üzerine bir fakülte.Her ne kadar hedefim ve hayalim olsa da tekrar sorguladım kendimi.Düşüncesel anlamda yeterliliğimden emin olsam da daha atik olmam gerektiğini anladım.Bazı insanlar çok daha özgüvenli.Tamam boş konuşanlar da bir hayli var.Fakat bazen özgüven bile yeterli olabilir sosyal hayatta.Düşündüklerimi söylemeye çalışacağım bu hafta özellikle.Bundan hiçbir zaman çekinmedim sadece kocaman anfide korkutucu olabiliyor.Yeneceğim adım adım,kendimden emin oldukça.

Hiçbir hafta bu kadar yavaş geçmemişti sanırım hayatımda.Her bir günün her bir dakikasını hissetmiş gibi yoruldum böyle.Sabırlı olmayı öğrenmem lazım.Her şey bir an önce olsun ya da istemiyorum mottosundan kurtulmalıyım.Bazen işime yarayan bir şey olsa da yepyeni bir ortamda beni üzmekten başka bir işe yaramıyor.Zaman var,her şey rayına oturacak,daha da mutlu olacaksınnn *ommm* Daha fazla dua edip meditasyon yapmam lazım.Yurt odasında ancak uyku öncesi gözlerimi kapatarak yapabilirim,şimdilik iş görür.Bazen her şey lehime gidiyor gibi gelse de kendi kendime kuruntu yapıp değiştirmeye yeltendiğim oluyor.Rahat durmalıyım,biraz daha rahat biri olmalıyım.Bana dua edin,enerji gönderin de sakinleşeyim.Sinirlenince olması gerekenden değil de diğer sakinlikten bahsediyorum.Huzursuzlaşan birinin omzuna dokunup ''sakin ol'' denilen tarzdan.İhtiyacım var.

Burası tam bir sonbahar şehri.Havalar bir anda soğudu,her yer yeşil ve ara ara çiseleyen bir yağmur var.Yürüyüş yolunda serin serin yürümek iyi hissettiriyor.Sahili ise öyle yazlık yerlerden çok daha sessiz ve ıssız.Gerçi birçok tarafını görmedim ama bende uyandırdığı his bu şekilde.Bulunduğum yer ise bir tepede.Otobüsler çok garip yollardan gidiyor.Tüm şehrin bir dağdaki bir ormana kurulduğunu düşünün aynen öyle.Brezilya gibi geldi tepeler.Merdiven,yokuş ve bayır dolu.Huzurlu gözüküyor.Bu kadar iç içe binalar olmasına rağmen aynı zamanda düzen içindeler.Şehir fotoğrafçıları için çok güzel bölgeler kestirdim gözüme.Üniversitenin bulunduğu tepede bir sürü köpek var.Hatta bugün marketten gelirken bir sürünün ortasında kaldım.Zararsızlar ama bazen kendi aralarında oynarken korkutucu olabiliyor.Gönüllüler tarafından bakılıyorlar onun dışında birçok öğrenciyi beslerken gördüm.Gayet rahat takılıyorlar yani bu çok hoşuma gitti,iç ısıtıcı.

***

Geçen cumartesi yazıp bırakmıştım yukarıdakileri.

Bu hafta dersler başladı hatta az önce notları temize çektim.Derste bazı şeyleri anlaması zor oluyor.Tekrar edilmeden aşırı unutulabilecek bilgiler var.Her dersin kitaplarını tamamlayınca işim bu anlamda kolaylaşacak.Her bir şey not tutulsa yeni bir kitap oluşur çünkü,bakalım...

Konfor alanımın bir hayli dışında olmak zaman zaman canımı sıkıyor.Yurt da istediğim gibi değil,demiş miydim bunu,tekrar diyeyim.Temizlik kötü,kahvaltısı kötü,ses var...Elim kolum bağlı durmuyorum tabii mesela ses işi için iki kez konuştum direkt ses yapanlarla da ama yalıtım öyle kötü ki biri a dese bize geliyor.Temizlik için yarın demeyi planlıyorum.Eşyaları versinler kendi temizliğimi yapmayı yeğlerim valla.Ah canım miss gibi mum kokan odam :'

Sancılı bir süreçten geçiyorum her anlamda.Hevesli olup pozitif bakmakla her şeyden nefret etme arasında gidip geliyorum.Eskisine göre çook nadir ağlayan biriyim ama gözyaşı olmaksınız biri dokunsa ona kendimi bırakacakmış gibi de hissediyorum.Yeni şeyleri beklerken beraberinde getireceklerine hazırlıksız yakalandım.Olacak tamam,sabrediyorum hatta sabırrr ediyorumm :):):)

Yazdıkça bir şeylerden yakınasım geliyor.Kafa ütülemek en son isteyeceğim şey,kendiminkini yeterince ütüledim.

çav.

 🍂