Yılın 3. ayında 3. kitabımda bitmiş bulunmakta!
Rose 9 yaşındayken bir sabah annesinin yaptığı limonlu pastayı tattığında pastanın tadıyla beraber annesinin duygularını da anlamaya başladığını keşfediyor.Eee böyle bir özelliğe sahip olduktan sonra hayat artık onun için zannımca daha da anlamsızlaşıyor ve zorlaşıyor.Ailesinin arasındaki parçalanmayla ufacık yaşında baş başa kalıyor.
Açıkçası kitap sağ gösterip sol vuran cinsten.Arka kapağını okuyup fantastik bir şey beklerken (ki bu yüzden almadım) okumaya başladıkça kendinizi gayet monoton geçen bir yaşam öyküsünün içinde buluyorsunuz.İlk 20-25 sayfa saçma buldum,hatta okumayacaktım.Sonra fark ettim ki bu kitap beni etkilemiş.Yediklerime dikkat eder,yapan kişileri süzer olmuşum.Fark ettiğim gibi de elimden düşürmeden 3-4 gün içinde yalayıp yutmuşum.
Ha bir de kitap aklıma şöyle bir soruyu taktı.''Acaba dünyaca ünlü gurmeler de Rose gibi yemeği yapan kişilerin,fabrika malı olsa bile,duygularını;içindekileri anlayabiliyor mu yani onlar da özel bir yeteneğe sahip olabilir mi?''
Neden olmasın?
Kitabı daha çok okulda okudum.
DİPNOT:Önceden olduğu gibi yan sütuna ''Şuanda Ne Okuyorum'' kısmını ekledim.Bakabilirsiniz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder