Haftanın Güncesi #11 (Güzel Haberler Var!)

   İlk kez bir haftanın güncesini bu kadar mutlu yazıyorum.Çok ama çok tatlı bir olay oldu.Tanır mısınız bilmiyorum ama İşte Benim Stilim yarışmacılarından Özden Cerrahoğlu diye diye biri var.Yarışmaya hayran olmamama rağmen sırf onun tarzı ve bana benzerliği için 2 sezon izlemiştim.Son sezondandan sonra da hayranlığım tavan yapmıştı.Dm'den son bir haftada 20 mesaj falan attım,içimden geldi beni görsün istedim ve oldu da.Buyrunuz;

instagram hesabım için: tık

Belki size çok ergence gelebilir ama beni ne kadar mutlu etti anlatamam.İlk gördüğümde az daha telefon elimden düşüyordu :')

En minik hayalinize bile inanın.

Güzel haberler bununla bitmiyor,Japonca kursuna hiç aksatmadan gittim bu hafta(ALKIŞ).Hocamın söylediğine göre gittiğim gençlik merkezinin bizim sınıfı Japonya'ya gönderme planı varmış.Onu duyunca da kendimi yere düşürüyordum ^^ fakat kesin değilmiş,bir sınav olacakmış sonrasında ilk 4 veya 2 Japonyaya kursa gönderilecekmiş.Eğer kesinleşirse ben her şeyi bir kenara bırakır oturur Japonca çalışırım.Bu fırsatı hiç kaçırmak istemiyorum,umarım bize böyle bir şans verirler.Seneye de A2 seviyesi için talep etmemiz lazımmış,Japoncamı lise hayatım boyunca normal dersimmişçesine  devam ettirmek istiyorum.Sınıfça örgütlendik,açtıracağız devam da edeceğiz! ^^

Bir diğer küçük ama mutlu haber ise ''OKUYACAK ÇOK KİTABIM VAR!'' Anneciğimin kitaplığı sağ olsun ne ararsam buluyorum.Önceki yazımda önerdiğiniz ''1984'' George Orwell kitabı da varmış.Zaten Hayvan Çiftliğini de annemden almıştım.''Hiroşima'nın Çiçekleri'' kitabını bitirdikten sonra mutlaka okuyacağım.Bu arada Hiroşima'nın çiçekleri de çok özel birinden hediye,bahsedeceğim ^^

''Yazılılara Nasıl Çalışıyorum?'' yazısından sonra motivasyonum bir tık arttı.Bunun bir diğer sebebi de artık kendimi ''motivasyonlu'' olmak için zorlamamam galiba.Çünkü fark ettim ki kendime çok yüklendiğimde dibine kadar sıkıştırılmış bir yayın önüne konulan top gibi fırlıyorum.Bunu ilerlemek gibi düşünebilirsiniz ama bana göre tamamen kontrolsüzlük.Minik adımlarla büyük işler başarmak çok daha zevkli ve tatmin edici.

İlk kez bu saatlerde blog yazıyorum sanırsam.Duş aldım,ders çalıştım,uyku için hazırlandım,bloğun başına oturdum.Çok güzel bir hismiş verimli bir günün ardından yazmak,bunu daha sık yapacağım.İnsan sanki karnı doyuyormuş gibi hissediyor.

Haktan bana bugün bir fotoğraf attı ''Aynı sen'' yazarak.

Halide Edip Adıvar'ı sevmeme rağmen böyle mükemmel bir sözü olduğunu bilmiyordum.Beni tanıdığı ve bu sözü benle paylaştığı için Haktan'a da teşekkür ederim :') Bu sözü hayatım boyunca unutmayacağım.

Daldan dala atlayarak yazdım bu yazıyı biliyorum..unuttuğum şeyler oldu ve onları bloğu yayınladıktan sonra hatırlayacağım bunları da biliyorum...

Ben iyiyim,iyileşiyorum,olgunlaşıyorum içimdeki bazı kırık parçaları oturtturmaya başlıyorum.Adımın hakkını vermem gerekiyor ama değil mi o kadar umut,hope mope dedik :')